Girl Talk : Quarter Life Crisis

Tot ongeveer je twintigste is het duidelijk hoe je leven gaat verlopen. Je gaat naar school, volgt colleges, maakt de verplichte opdrachten, zo nu en dan een toets en klaar. Je combineert je studie met een -ik-heb-geld-nodig-daarom-doe-ik-dit bijbaan, want eerlijk is eerlijk, je studie sluit totaal niet aan bij die baan als cafetariamedewerkster of schoenverkoper. Je vriendinnetjes van de middelbare school doen precies hetzelfde als wat jij doet en je studiegenoten ook. En dan, bam, is het tijd om af te studeren. En daarna is het zwart en onbekend. Wat ga je in hemelsnaam na je studie doen? Een baan zoeken, doorstuderen, reizen? Totaal niet weten wat je wil doen kan ongelofelijk vervelend zijn. De benaming hiervan is in de leeftijdscategorie twintig tot dertig jarigen de 'Quarter Life Crisis'.

De quarter life crisis is een identiteitscrisis onder twintigers en dertigers die gepaard gaat met gevoelens van onrust, somberheid en keuzestress.

Ja, naast de gevreesde Midlife Crisis die zich pas over tientallen jaren aandient heb je misschien in je twenties ook nog eens te maken met een crisis. De vragen die bij de Quarter Life Crisis spelen gaan vooral over het 'wie ben ik' en 'wat doe ik' of  'wat wil ik nog gaan doen'. Kiezen voor vastigheid, een vast contract, een huisje, een auto of kiezen voor het onbekende, een droom. Het plaatje van het ideale leven versus het werkelijke leven. Ik merk dat ik last heb van een Quarter Life Crisis. Ik heb jaren gestudeerd maar weet nog steeds niet helemaal waar mijn toekomst ligt. Ik zie het ook bij vrienden. Vrienden die een baan hebben en een mogelijke kans op een vast contract dromen stiekem nog steeds van verre reizen. Maar de vastigheid die een baan biedt vinden ze ook fijn. 

Mijn Quarter Life Crisis heeft vooral te maken met mijn opleiding en wat ik mij later op het gebied van werk zie doen. Ik ben nu zo ver dat ik kan/mag afstuderen voor mijn opleiding. Een opleiding waaruit ik vier jaar lang geen voldoening heb gehaald. Een opleiding waarbij ik mijn derdejaars stage verschrikkelijk vond. Een opleiding waardoor ik waarschijnlijk een beroep/werk krijg waar ik niet gelukkig van wordt. Ik heb hier meerdere paniekmomenten over gehad. Toen ik eindelijk weer wat helderder kon denken kwam ik tot het besef dat ik nog best aan een nieuwe opleiding kon beginnen. Het zal bikkelen worden en ook financieel zal ik het de komende jaren niet ruim hebben, maar ik zou wel een stuk gelukkiger worden en zijn dan dat ik nu ben. Daarnaast wil ik ook nog heel graag in mijn eentje gaan reizen, een top blogger worden, meer doen met Social Media, meer doen met fotografie. Eigenlijk heb ik gewoon last van een luxeprobleem.

Berlijn

Ik herken het probleem, zoals ik al noemde, ook bij vriendinnen. Een vriendin droomde jaren lang over het wonen in Berlijn nadat ze afgestudeerd was. Maar nu ze een baan heeft met zicht op een vaste aanstelling kiest ze toch liever voor die zekerheid. Want een vaste baan is op dit moment ook niet zo snel te vinden. Wanneer ze kiest voor wonen in Berlijn moet ze weer helemaal overnieuw beginnen. Ze zal een baan moeten zoeken, een kamer/appartement, vrienden. Berlijn zal een groot avontuur voor haar zijn. Blijft ze hier dan is haar leven een stuk voorspelbaarder en gestructureerder. Haar dagelijks leven zal voornamelijk bestaan uit werk. Ze heeft financiële zekerheid en kan zich ergens gaan settelen.

En elke keer als ik weer een notificatie krijg op Facebook dat iemand met Huisje, Boompje, Beestje begint denk ik: NEE!

Wat misschien bij mijn crisis ook nog wel meespeelt zijn al die mensen van mijn leeftijd die zich gaan settelen. Ik ben 23 en kan de getrouwden, zwangeren en mensen die een kind hebben niet meer op één hand tellen. En elke keer als ik weer een notificatie krijg op Facebook dat iemand met Huisje, Boompje, Beestje begint denk ik: NEE! Ik ben nog zo jong, in mijn ogen, dat ik nog zo veel wil. En natuurlijk kan je ook nog heel veel doen wanneer je getrouwd bent, een eigen huis hebt en een kind hebt. Alleen denk ik zelf dat die vastigheid/zekerheid nu nog niet voor mij weggelegd is.

Hoe kom je over de crisis heen?

Er zijn vele hulpboeken geschreven over deze crisis. Of die echt het hulpmiddel zijn om over de Quarter Life Crisis heen te komen weet ik niet. Ik denk zelf dat het hulpmiddel bij deze crisis vooral doen is. Het doen van de dingen die jíj leuk vindt. Het maken van een keuze in wat je later wil gaan doen is zeker moeilijk. Wanneer je alles voor jezelf op een rijtje zet komt er wel een antwoord naar voren. Ga je naar Berlijn, kies je voor avontuur of heb je toch liever vastigheid?